Dag 13: Bryce Canyon NP

Zo, we zijn weer bij met de blogs!
Het ontbijt in het hotel in St. George is goed. Eigenlijk hetzelfde als wat we gewend zijn.
Rond tien over tien stappen we in de auto en rijden in twee uur richting Bryce Canyon City. Onderweg stoppen we even bij een tankstation om naar het toilet te gaan. De deur op slot doen is geen uitdaging, maar open... Er is iets mis met het slot en ik (Mathieu) krijg de deur met geen mogelijkheid meer open. Pff, daar sta je dan. Gelukkig was de deur onderaan niet helemaal afgesloten en kon ik al tijgerend over de vloer een geslaagde ontsnappingspoging uitvoeren. Ja, het zit weer lekker mee!

Snel verder naar het hotel. Hier kunnen we al lekker vroeg checken bij ons hotel voor vannacht, Ruby's Inn. Het is een gezellige lodge. Ook de kamers zien er weer prima uit.

Het is ongeveer 5 graden, erg fris dus. We bekijken het weerbericht. Vanmiddag kans op sneeuw. Vannacht ook weer sneeuw en een temperatuur van -13. De banden van onze auto hebben nauwelijks profiel dus we hopen dat het niet te glad zal worden op de weg.

Dan rijden we het nationale park binnen. We bekijken het winkeltje in het Visitor Center en gaan daarna naar het eerste uitkijkpunt, genaamd Sunset. Hier is het nog frisser dan bij het hotel en we besluiten terug te gaan naar het Visitor Center om handschoenen te kopen want Erwin dacht dat ze deze daar verkochten. Dat filmt en fotografeert een stuk makkelijker! Helaas bleken ze hier geen handschoenen te verkopen. Dan maar zonder.

Ik zit weer achter het stuur als we richting Sunset rijden. Op een gegeven moment komt er een tegenligger aan. Als de auto voorbij is keert het gelijk om. Ik zie een groene streep en zwaailichten op de auto zitten. Snel kijk in naar de kilometerteller. Shit... te hard! En ja hoor, de zwaailichten en sirenes gaan aan. Vervolgens beginnen we aan een wilde achtervolging! Nee hoor, maar het heeft een flinke bekeuring opgeleverd. Gelukkig kan ik binnen 30 dagen betalen via een website en levert dit ons niet veel vertraging op. Niet echt fijn, maar we kunnen er nu toch niets meer aan doen en besluiten het achter ons te laten. Dus een tip als je in Amerika bent: rijdt niet te hard!

Bij Sunset maken we een mooie wandeling door de canyon. Wat is het weer prachtig! Elke dag komen we in een totaal andere omgeving terecht en ook vandaag is dat niet anders. We maken een tocht van 1.6 mile (2,6 km). Steeds als we een bocht omlopen komen we weer iets moois tegen. Genieten!

Na Sunset rijden we verder richting een aantal plekken met een mooi uitzicht. We maken steeds foto's maar blijven niet echt lang hangen want het is erg koud.

Rond vier uur besluiten we ergens boven in de canyon toch nog een tocht te maken. Er komen hier beren voor, die willen we wel eens zien! We lopen door een stuk bos waar een paar jaar geleden brand is geweest. Dit is nog goed te zien.

Daarna komen we ergens uit waar we weer een prachtig uitzicht over de canyon hebben.

Als we teruglopen begint het te sneeuwen. Steeds harder en harder. Dit heeft wel iets speciaals. Ook de zonsondergang is weer erg mooi!

Daarna gaan we terug naar ons hotel. We eten in het buffetrestaurant en bekijken de souvenirwinkel van het hotel. Erwin spaart nummerbord platen van Amerikaanse staten waar hij is geweest. In de winkel koopt het er een van Utah. Dat is al nummer vier!

Terug op de kamer schrijf ik de blog terwijl het buiten steeds harder begint te sneeuwen. Morgen vertrekken we naar de Grand Canyon. Dit is een reis van ongeveer vijf uur. Tot morgen!